Af ódauðleika og öðrum leka 

fór í jarðaför með systur minni á mánudaginn til mæns Gadfather, en hann var ótrúlegur karl sem ég þekkti ekki neitt, fór bara því mömmu þótti vænt um karlinn en hann hafði reynst henni svo vel í gegnum árin erfiðu. Þessi karl hafði ratað á síður Séð&Heyrt því þegar hann var 90 eða 95 ára gáfu barnabörn hans honum ferð til útlanda í loftbelg sem hann þáði og skemmti sér konunglega. Hann var greinilega elskaður mikið af fjölskyldu sinni, m.v. fjölda tára sem streymdu í kirkjunni og þótt ég hafi eins og áður sagði ekki þekkt hann neitt orgaði ég smá með þeim þegar veslings börnin báru kransana út á eftir kistunni. Það er móment sem maður getur ekki gert annað en fellt stöku tár og riðað til falls. Veit eiginlega ekki hver það var sem samdi þessa ritjúala og siði alla saman, en það var greinilega gert með því hugarfari að þeir allra allra hörðustu buguðust þegar veslings börnin, já börnin báru kransana... og karlmenninrnir (Sjáðu hvað hann Nonni er orðinn stór... jeminn) að bera kistuna. Ég man þegar ég fór í mína fyrstu jarðaför+erfidrykkju hjá móðurbróðir mínum. Hann var alveg ótrúlegur karl sem er okkur sem þekktum hann mjög minnisstæður. Þegar hann var jarðsettur var ég einmitt eitt af þessum vesalings börnum sem bar kransinn.. og omægd ... hvað það var erfitt... því maður sér ekkert fyrir tárum... þegar erfidrykkjan kom þá fékk ég vægt áfall, því þetta var eins og fermingarveisla, ekki erfidrykkja... ,,hvað er svo að frétta af þér, Sigga mín?" ... ,,Sjáðu hað hann Nonni er orðinn stór, jeminn" (alltaf þessi Nonni..hehe) ... ég hélt í sakleysi mínu að þarna yrði farið með gamansögur af viðkomandi aðila sem verið var að kveðja, fólk héldi smá ræður og talað væri um hvernig manni liði, hve mikið maður saknaði viðkomandi og solleis. Erfidrykkja er þá semsé ekkert annað en dulbúin fermingarveisla yfir köldu fermingarbarni... ég pant hafa skemmtilega erfidrykkju fyrir mig sjálfa, þar sem ég mun hafa samið gamanmál sem Alli minn flytur og pallborðsumræður á eftir um tilfinnignar og gamansögur. Svo labba allir út, saddir og sælir og halda áfram með sitt líf.