Ég óttast aldrei neitt sem ég þekki.
-Anna Sewell


Ég eignaðist fyrstu rósina í dag, í tilefni af konudeginum... hann er á sunnudaginn, strákar og ekki gleyma honum;-) Rósina fékk ég að gjöf frá Kringlunni, ekki það rómantískasta sem maður hefur upplifað en rós er alltaf rós sama hvaðan hún kemur. Ég nældi líka í rakspíraprufu til að gefa vinunum mínum á morgun, því þá hefst vinavikan hjá okkur. Eða kannski verður hann rosalega sár, ef ég gef honum rakspíra, gæti tekið því illa? Neinei, ég yrki eitthvað sætt ljóð með og segi að þetta sé bara forsmekkurinn. Ætti ég að fá gjafabréf frá IKEA út að borða fyrir tvo (tvær pylsur og ís á eftir)? Eða gefa honum Lush-kúlu og biðja hann að fara í bað með konu sinni? Gefa honum pottaplöntu, sem hann getur alltaf haft á skrifstofunni? Konfekt? Rauðvín? Só möts tú dú... Ætli ég fái eitthvað á morgun frá mínum vini? Vona það... reyndar var mér sagt frá því í vinnunni að einhver hafnaði því að vera vinur minn... ömurlegt... ef maður tekur því ekki persónulega þá veit ég ekki hvað. Ef ég kemst einhverntímann að því hver þessi aðili er þá tala ég ekki hann/hana framar. Þetta er svo hallærislegt... ég sagði að mér væri sama hver ætti að vera vinur minn eða hvers vinur ég væri, ég er eldri en sjö ára.. ekkert ,,ég vil ekki vera memm, ef þú ætlar að vera memm hún"-bull og kjaftæði. Ég meina eru þetta ekki fullorðið fólk?
Ég vona að Jonni finni stað í hjarta sér til að fyrirgefa mér stríðnina í dag, sendi honum lots end lots af sms í gegnum tal.is... hann var alveg að bilast, greys strákurinn... Ef hann væri bókmenntalega sinnaður og hugsandi maður þá læsi hann bloggið mitt og vissi hið sanna fyrir mörgum dögum... he he he...