mmm... bara komin Helgi... he he he.. alltaf jafn fyndinn þessi, ekki satt, Helgi minn? Er að fara á e-ð Júróvijónsjóv á Broadway, er það aldursmerki? Vona ekki, bjarga mér á því að þetta er boðsmiði... +1 :-) Prófaði að vaska upp á nærbuxunum áðan og ég verð að segja að það er næstum því jafn skemmtilegt og að ryksuga alsber! Já, hvað gerir maður ekki þegar manni leiðast heimilisstörfin? Robbi og Árni hringdu áðan.. í svakalegu stuði, eins og alltaf síðdegis á föstudögum... þeir ætla að vera í bandi seinna í kvöld,. Je ræt... þeir verða áræðanlega farnir að sofa um það leyti sem Gleðibankinn hljómar í mín eyru.. he he he... Annars var vinnan í dag ekkert mikill Gleðibanki, kerfið í steik og ég þurfti að þrígera Andrés minn.. vann til ellefu í gærkvöldi og það var allt ónýtt þegar ég kom í vinnuna í morgun.. ergelse... en.. hann er kominn núna og ég þarf bara að mæta x-tra snemma á mánudagsmorgun til að prenta hann út, svo fimmþúsund börn fari ekki að grenja á þriðjudaginn. Já það hvílir mikið á míns smáu sál :-/ Er að treyna það að fara inn í svefnherbergi, lítur út eins og Bandaríkjaher hafi farið þar um... ekkert fútt í að skipta um á rúminu alsber, því það hefur maður oft gert áður... humm.... vott sjall æ dú?

Alli var rosalega leiður eftir skólann í dag, ég hélt að það hefðu einhverjir krakkaskrattar verið að berja hann og bjó mig undir að vera kærð fyrir barnabarning, en þá var málið að það voru einhverjir kennaranemar að kveðja krakkana. Þær höfðu verið í þjálfun undanfarnar vikur og þetta var semsagt síðasti dagurinn, nó mor 4.K.O hjá þeim og Alli tók þetta eitthvað inn á sig, hann var farin að tengjast þeim mikið og svo bara ,,bless" . Ég sagði honum að í lífinu kæmu hellingur af fólki sem manni þætti vænt um og svo færu þau, það er ekkert við því að gera... rosalega eitthvað með þetta á hreinu, sjálf á ég erfitt með að sleppa fólki þegar sterkar tengingar eru fyrir hendi... en þetta var svona dæmi :,,Gerðu eins og ég segi krakki, ekki eins og ég geri". Held að ég eigi vini frá öllum æviskeiðum mínum, sem betur fer. Bylgja frá æskuárunum, Helgi, Sif og fullt frá Gaggó, Kollý og fullt frá Skógum, fullt fullt frá menntó, Sigguhrönn frá Hveragerði... sem betur fer heldur maður dauðahaldi í þessar öðlings manneskjur og hefur gert í mörg ár. Eitt skrýtið dæmi er Sigurhans, stórvinur minn hjá Nóa. Han var bílstjóri þar þegar ég og Magga vorum í Massanum (bjuggum til marsipanið og það sem er borðað um jólin, allt handgert.. geðveik vinna) og einhvernvegin smullum við svona saman, hann á fimmtugsaldri og ég bara krakkaskratti. Ennþá kemur hann í kaffi og gleður okkur með nærveru sinni... allt þetta fólk er yndislegt:-) Annað mál er með ættingja manns, ég hef aldrei hitt einn bróður minn, hitti blóðföður minn 4 sinnum á ári (var 12 ára þegar ég vissi af honum), hitti aldrei þetta föðurfólk mitt... hef ekki þörf fyrir það, ég hef Fríðu syss og mömmu... það er nóg :-) Tengdafólk mitt fyrrverandi hefur ekki skilið við mig, sem betur fer, þrátt fyrir að ég og Bjössi höfum skilið... það eru bara yndisleg og hafa reynst mér ssssvvvooo vel. Já, maður hefur það helvíti gott.. en af hverju í ósköpunum öll þessi væmmni, Sigríður mín? Tjer opp! Já, nú skal ráðist í hið ógerlega, brjótast sér leið inn í svefnherbergi og gera það mönnum bjóðandi (takið eftir, mönnum í fleirtölu.. ha ha ha)! Gleðibankinn, hjér ví komm!!!