Nesting is næs 

Jæja, við erum komin heim aftur í ritfrelsið... og mikið er það gott. Þetta ferðalag var alveg frábært í alla staði og ótrúleg upplifun, sjóndeildarhringurinn víkkaði heil ósköp, við náðum til að gera ágætis kaup á allskonar skrýtnum mörkuðum (t.d. keypti Einsi sér Armani jakkaföt á sjöþúsundkall...!), vorum misbitin af moskítóflugum og öðrum pöddum, litla Skonsan lét bera á sér tveim vikum á undan áætlun (fór að finna hreyfingar 3ja ágúst), fengum ekkert í magann (nema mat), borðuðum undarlegan mat á allskonar stöðum og svo mætti lengi lengi telja. Við komum heim aðfaranótt mánudagsins og ég mætti til vinnu átta um morguninn og bjóst hálfvegis við að hrynja niður úr þreytu og öðrum fararviðbjóði... en ég er ennþá í fullu fjöri og býst ég við að ég sé komin á ,,nesting"stigið í þessari óléttu... Fæ ekki nóg af því að þvo og þrífa, sambýling mínum til mikillar ánægju :/

Það eru framkvæmdir á efri hæðinni hjá okkur, en það er verið að gera almennilegan stiga upp í herbergið hjá Alex Skúla og átti þeim að ljúka áður en við komum heim... en núna sjáum við fram á að þær klárast núna um helgina... eða ég vona það. Það er hálfleiðinlegt að vera að nestast um alla íbúð og það er ekkert á sínum stað og má ekki vera það því það eru framkvæmdir í gangi. Þegar stiginn er tilbúinn og búið að ganga frá almennilega og setja upp falsveggi á háaloftinu hjá Alex Skúla þá er komið að því að breyta gestaherberginu í barnaherbergi... og þá missa gestirnir sitt herbergi og þá er eins gott að fara bara að leyta að annari íbúð... eða húsi... einbýlishúsi. Það er oft þannig að ef það á að gera eitthvað smá, þá vindur það svo upp á sig að maður endar einhversstaðar þar sem maður ætlaði ekkert að enda...

Owell, er orðin heilalaus af þreytu allt í einu - bið ykkur vel að lifa snúllos :-)