Elsku Sigga mín og Alli
Hugurinn og styrkur frá mér verðu sendur til ykkar í fyrramálið, eins og alltaf.
Mamma
 

Jájámamma... nenniru að hringja á whambulance og sækja fyrir mig french cries? :-) ... það leið ekki langur tími frá því að ég bloggaði þetta og þar til ég var farin að brosa :-) Við höfum nú gengið í gegnum verra en þetta... hristum þetta nú bara fram úr annari erminni... Hvað segir þú annars mamma? Heppnaðist dinnerinn vel? ;-)
 

Komdu sæl.Ég er ættingi mannsins sem þú nafngreinir hér á síðunni.Ég skil vel að þú sért reið en ég vil líka benda þér á að margir standa að þessum manni og þetta snertir mann að sjá nákvæmar lýsingar á atburðum og að maðurinn sé nafngreindur á netinu áður en dómur fellur í málinu.Ég velti líka fyrir mér hvort það sé gert í samráði við son þinn að birta þessar opinskáu lýsingar og svo myndbirtingar af honum þannig að allir viti hverju hann lenti í,er það hans hagur?
Með kveðju...
 

Sæl/Sæll

Ég er aðkomandi að þessu máli sjálfur og þekki það til hlýtar.

Í þessu tilfelli eru þau málsatvik sem að okkur koma alveg skýr og hver forsaga Jóns er eða hans hugarástand skiptir okkur ekki máli; það er farið inná heimilið með ofbeldi í leifisleysi í viðurvist barns og ekki ástæða til að ætla annað en að barnið hafi verið í hættu.

Persónulega tel ég rétt að allir viti hver maðurinn er og hvað hann gerði því að tillitssemi er eitthvað sem fólk fær ekki ef það brýtur gegn börnum á þennan hátt auk þess sem ég tel rétt að vara fólk við mönnum sem eru sannarlega hættulegir, að minnsta kosti konum og börnum.

Mér finnst eðlilegt að fjölmiðlar birti ekki nöfn _grunaðra_ manna, heldur eingöngu dæmdra en þar er sá grundvallarmunur á að fjölmiðlar eru ekki aðkomendur að málinu og eru ekki dómbærir á sekt eða sakleysi.

Varðandi hvort það sé hagur barnsins að birta lýsingar og nöfn, þá já, ég tel það vera. Ég tel hiklaust að drengurinn hafi brugðist hárrétt við og þurfi ekki að skammast sín fyrir neitt og ætti í raun að vera stoltur af því að hafa tekist að ráða við erfiðar kringumstæður. Mér finnst líka full ástæða til að hvetja börn (og fullorðna) til þess að fyrirlíta menn eins og Jón en hræðast þá ekki.

Enginn er eyland og allir eiga aðstandendur og það getur ekki verið gott að vita að einhver sem manni er annt um skuli vera að valda öðru fólki skaða eins og raunin er. Við eigum jú flest ættingja sem hafa valdið okkur þjáningu og sorgum en menn verða sjálfir að axla ábyrgð á sínum gerðum, fjöldi eða gæði ættingja og aðstandenda skiptir þar ekki máli.

Með kærri kveðju...