ooohhh... svo sætur þessi blessaði drengur sem ég á!!! Ég var búin að segja við hann í gær að ég ætlaði að lauma að honum pening svo hann gæti farið út í Blómabúð til að kaupa handa mér Konudagsblóm og allt í lagi með það. Svo áðan spurði ég hann hvort hann ætlaði ekki að fara að drífa sig en fékk þá blauta tusku í andlitið.. ,,mamma, ég lít miklu meira á þig sem móður mína en sem konu". Þá nennti hann ekki að hlaupa, enda Egill enn í heimsókn og þeir niðursokknir í pc-tölvunni. Ég varð svolítið sár, því fyrst og fremst er ég einstaklingur, svo er ég móðir, námsmaður, launþegi, vinur... Fékk hann þó til að hlaupa útí Sunnubúð áðan til að kaupa Vöffludeig og rjóma. Kemur ekki dúllan til baka með fallegt blóm handa mömmu sinni, sem hann keypti fyrir eigið fé (sem á reyndar uppruna sinn að rekja til mín, en það er sama)... Þá bögglaðist hann í Hlíðarblóm í roki og rignungu, vanbúinn mjög... bara til að gleðja klerlingagreyið... Ef þetta barn verður ekki rómantískt við eiginkonu sína þá veit ég ekki hvað, enda neyddur til að halda upp á alla hátíðisdaga...Svo er Jonathan líka svo mikil fyrirmynd og ekki leiðum að líkjast;-) Óska ég öllum konum þessa lands til hamingju með daginn, það er okkar blessun að vera með brjóst og p_ _ u og ekki síst heila sem virkar!!! Ví rúl!!!