Notaleg tálsýn er betri en óblíður veruleiki
-C.N. Bovee


Mikið skil ég ekki karlmenn þessa dagana, eða aðra daga... eða í raun og veru enga daga og kem áræðanlega aldrei til með að skilja... þeir geta verið svo ótrúlega óáreiðanlegir, sjálfselskir og allt, gjörsamlgea allt snýst í kringum þá... allt var búið til fyrir þá, allir gera allt fyrir þá, allir eiga að taka tillit til þeirra og þeirra þarfa, þeir geta allt og gera allt bara til að gera því þeir vildu gera það... engum kemur það við og guð forði þeim frá því að taka tillit til annara. Mæ gad... guð forði þeim frá því. Ein vinkona mín á kærasta sem er svona, við höfum báðar átt fullt fullt af kærustum sem eru svona og ég er að láta kúka í andlitið á mér af manni sem lætur/hugsar svona. Hann les ekki þetta blogg, þannig að mér er rottusama hvað ég skrifa og hvað þið lesið. Þessi strákur er svona gæji sem kemur með þetta vanalega: Frábært að heyra í þér. Langaði svo mikið að vera í sambandi við þig en þorði því ekki. Svo gaman að þekkja þig. Þú ert svo skemmtileg. Við verðum að hittast. Rosalega lítur þú alltaf vel út. Þú mátt treysta á mig. Ef þú þarft einhverja aðstoð af einhverju tagi er ég alltaf til staðar. Ef þú þarft vin til að tala við þá er ég alltaf til staðar. Ég er alltaf til staðar ef þú þarft öxl til að gráta við. Svona er hann bara ekki... svona eru fáir í raun. Sorglegt að segja það en karlmenn hugsa á allt allt annan hátt en við og særa, aftur og aftur og aftur... alltaf lætur maður hrauna framan í sig, aftur og aftur og aftur. Kannski förum við illa með karlmenn og kannski er einhver karlmaður þarna úti að skrifa nákvæmlega það sama um kvennmenn... mér er sama, ég verð sjaldan vör við það... frekar að við vinkonurnar grenjum utan í hvor annari því þessi fífl eru fífl, verða alltaf fífl og við erum fífl fyrir að halda að einhverjir séu það ekki. Djöfull.... Hvað halda þessir menn að þeir séu, ryðjast inn í líf manns, tengjast manni tilfinningalega, eyða tíma manns og svo er skitið í volg sænververin...#%/#%&("/!#$&!#%$#!/"$("&%$#....
Ég átti einu sinni kærasta, sem í dag er giftur maður... og hvað haldið þið? Jú, reglulega sendir hann mér dónaleg sms og hringir af of til og vill koma í heimsókn, þegar hann er virkilega ákveðinn segir hann:,,Viltu einn stórann?" Djöfuls ógeð... samt er þetta svona þannig séð stabíll gæji, sem borðar kjötbollur á miðvikudögum með fjölskyldunni, fer með börnin á æfingar um helgar og kippir með nýbökuðum rúnstykkjum á leiðinni heim. Hann er bara karlmaður.
Annan kærasta átti ég einu sinni sem hélt framhjá mér, viku eftir að við komum frá París. Annan sem hélt framhjá mér með feitu og leiðinlegu stelpunni í skólanum. Það er skárra að láta halda framhjá sér með gloríus fegurðardís, en ljótufeitubollu.. .sjálfsálitið fer fjandans til. Þetta eru öll fífl sem ég sé ekki á eftir í dag, er fegin að vera laus við þá. Maður er bara sár út í sjálfan sig fyrir að hafa trúað því að þessir gæjar væru eitthvað öðruvísi en aðrir.
Þetta var bölsýni dagsins og hef ég nú hrist í stoðum hreðjanna.. eða það vona ég. Karlmenn takið þetta til ykkar... amk einhverjir.