Ég sendi eftirfarandi bréf via Emil í dag: 

Sæll herra Ólafur Ragnar.
Ég vil byrja á því að þakka þér fyrir að styðja ætíð við bak okkar Íslendinga, þú ert forseti sem ert í góðum tengslum við þjóð þína, setur þig ekki á neinn stall yfir henni og fólk getur vel trúað og treyst því að þér er virkilega annt um velferð okkar og framtíð barna okkar. Nú eru erfiðir tímar framundan og hefur þú brugðist við með því að fara í vinnustaðaheimsóknir og get ég trúað að fólki finnist það afskaplega vel til fundið og gott að eiga forseta sem kíkir oft úr húsi sínu til að hitta fólkið sitt - ekki bara í blíðu heldur einnig í stríðu. Maðurinn minn varð þeirs heiðurs aðnjótandi að fá þig í vinnustaðaheimsókn í gær og veit ég að það gekk afskaplega vel. Ég styð heilshugar þetta framtak þitt en bið þig um að gleyma ekki einum hópi - það er hópurinn sem er nú þegar dottinn af vinnumarkaði - hópurinn sem hefur nú þegar fengið uppsagnarbréfið vegna samdráttar og er ekki í neinni vinnu. Ég hef ekki verið í vinnu síðan um áramót en þá hætti ég að vinna til að eignast barn og hef ekki komist á atvinnumarkaðinn aftur, en ég fékk mitt uppsagnarbréf í fæðingarorlofinu.

Því langar mig til að bjóða þér til mín í kaffisopa, enda er heimilið mitt minn vinnustaður ef svo má að oðri komast - ég tek þér fagnandi en get líka vel skilið ef það er mikið að gera, enda eru tímarnir þannig að þú þyrftir örugglega að ljósrita þig til að sinna öllu þínu eins vel og þú vildir :-)

Hvað um það, hér býðst þér kaffi á könnuni og spjall um efnahagsástandið - vildi bara að þú gleymdir ekki okkur sem erum þegar orðin atvinnulaus og höfum engan fastan vinnustað til að heimsækja :-)

Með mikilli vinsemd og enn meiri virðingu,
Sigríður Hafdís Benediktsdóttir
Álakvísl 104
110 Reykjavík