Rock´n Roll boys! 

Já, í dag er stór dagur í tónlistarsögu okkar jarðarbúa. Í dag var stofnuð hljómsveit... ekki er húin komin með nafn, það vantar söngvara og bassaleikara ennþá í bandið, en það stoppar nú engan. Alli er að læra á gítarinn hjá Bjarna í Mínus og þrátt fyrir einungis þrjá tíma i kennslu stofnaði hann og tveir bekkjarfélagar hans nýja grúppu.... sem á áræðanlega eftir að slá í gegn. Að vísu á trommuleikarinn ekkert trommusett ennþá, hann kann eiginlega ekkert á trommur... en hann fær að dabba á bongótrommurnar sem við eigum hér heima. Hljómborðsleikarinn er víst með einhverja reynslu af því að hitta á rétta tóna og kom hann með byrjun að lagi í dag... og bjó Alli svo til viðlag og gítardót í það lag. Þetta er allt mjög alvarlegt hér á bæ og getur maður ekki annað en dáðst að þessum elskum. Hinn sonurinn ætlar nú að verða frægur í annari hljómsveit og búa í Hollywood... það er stuð hér þegar magnararnir eru blöstaðir í gang og rokkið byrjar að ískra í eyrum... :-) Alli er samt að spá í að kannski, huxanlega bjóða Alex Skúla í sitt band... því hann er nefnilega orðinn svo helvíti góður á gítar... það þarf smá reynslu í svona gigg... :-)
Mamma er að vakna, í dag var hún alveg tekin af svæfingarlyfinu sínu svo allt er að gerast... hún er bara alveg að verða spinnegal á því að geta ekkert talað, auk þess hefur hún ekki verið með heyrnartækin propperly svo hún hefur verið hálf heyrnarlaus líka... ekki besta tilfinning í heimi... vakna á spítala, mállaus, heyrnarlaus... Ég vona, óska og þrái innilega af öllu hjarta að þessi blessaða öndunarvél fari að fara að fara... omg hvað ég óska þess heitt... Ég lenti í svolítið fyndnu í gær, hrindi eins og venjulega um hádegisbilið til að fá fréttir af stofugangi og hvernig nóttin hafi verið hjá kerlu. Ung hjúkrunarkona svaraði en hún tjáði mér að Jóhanna væri miklu hressari, hún hefði fengið að sitja á rúmstokknum svolitla stund og þau voru að reyna að koma í hana mat, en henni var bara svo flökurt ennþá að það væri ekki hægt... ég kváði, hjartað tók kipp... jájá, miklu hressari og bara allt að gerast... ég spurði hvenær hún hefði verið tekin úr öndunarvélinni... hjúkkan kváði þá á móti... hló og sagði mér að híun væri vitlaus hjúkka.... ég vissi það náttlega, en hún meinti þá að hún var að hjúkra annari Jóhönnu sem var miklu yngri en mamma og hennar mál allt annars eðlis... það var ekki gott að falla svona hratt frá himnaríki og niður í slydduna hér á jörð... :-( En einhverntímann hringir kannski einhver annar og spyr um Jóhönnu og þá verður það hjúkkan hennar mömmu sem svarar með þeim orðum að mamma sé útskrifuð og búi ekki þarna lengur... einhverntímann á mamma eftir að lesa þessar línur sjálf... vil bara segja í þúsundasta skipti: IlovYa!