Jája, þá er komið að gleðifréttum: 

Við kíktum uppeftir til mömmsu áðan, það var svolítið gestkvæmt hjá henni í dag, en Eiríka og Alla höfðu báðar kíkt á hana. Hún var mjög vel ,,vakandi" eða hvað sem hennar ástand á að kallast, hjúkrunarfræðingurinn sagði að hún væri í svo miklum lyfjafráhvörfum, enda búin að vera á bölvuðu eitri síðustu tvær vikur. Hún var öll á iði og vildi bara labba út greinilega, hún var með mikinn styrk í hendinni og lá greinilega eitthvað mikið á hjarta. Hún getur af sjálfsögðu ekkert tjáð sig enda ennþá með þessa bölvuðu slöngu ímunninum. Við spurðum hjúkkuna hvort ekki hefði staðið til að taka hana úr munninum og færa í hálsinn því það er betra fyrir hana, þá sagði hún að það væri verið að fresta því það getur barasta hreinlega vel verið að hún fari að losna við öndunarvélina! Kannki sá morgun meira að segja... en maður má ekki gera sér of miklar vonir. Þau spila þetta eftir eyranu og verða að stífa föstum skrefum áfram, það væri asnalegt að þurfa að færa hana aftur í öndunarvél, right? Þá er næsta skref að hún fær rakagrímu (svona ,,Luke, I am your father") en hún getur þá tjáð sig á einhvern hátt.... það er því allt að stefna í rétta átt... get ekki beiðið eftir að hún geti farið að tjá sig... Hlakka líka ósaplega mikið til að hitta Magga bró á morgun/fyrramálið... það verður gaman... Eiríka ekki ennþá búin að eignast þetta blessaða barn, neinei, hún ákvað að í dag væri hún ekki ólétt og skellti sér bara upp á spítala í visité. Hún sagði að mamma hefði mikið verið að reyna að sjá hvort hún væri ennþá með bumbu eða ekki... vona bara að þetta blessaða barn verði komið áður en Maggi fer... Farin út að borða.. chiao :-)