Farin og komin aftur...

Já, þetta var merkileg ferð og stórskemmtileg í flesta staði! Gulla Nóa var eins og engill í vélinni út og líka heim aftur, svaf og ekki varð vart við neinar hellur í litlum eyrum. Að vísu var þessi leiguvél svo mikið drasl að ég var dauðhrædd um að hreyfillinn myndi detta af í flugtaki, enda sneisafull vél af kyrrsetufólki - það kom allskonar brak og óhljóð en ég huggaði mig við það að fyrst það var ennþá verið að fljúga svona gamalli vél hlyti hún að vera komin með góða reynslu og væri búin að þola meira og alvarlegri veður en íslenska golu og andvara. Þegar við komum út fengum við barna- og óléttufólkið að fara beint upp í herbergi, enda lentum við ELD snemma (06 um morguninn) og gátum við lítið sofið... nema Gulla Nóa... ég ætlaði sko að vera vakandi ef við skyldum hrapa... bara svona just in case :-)
Hótelið var af sjálfsögðu Brilljant - blóm og gjafakörfur tóku á móti okkur, barnarúm og pelahitari
og stærsta rúm sem ég hef lagst til hvíldar í... útsýnið stórfenglegt og tvískipt baðherbergi. Betra gat það ekki verið. Við sváfum fram eftir degi, fórum svo út á röltið eftir að búið var að maka barn og maka með sunblokkara, borðuðum hádegisverð á hótelinu (aðeins tíuþúsundkall íslenskar, takk fyrir... dýrasta máltíðin í ferðinni...), sváfum meira og slökuðum á. Svoleiðis liðu dagarnir, við borðuðum ótrúlega góðan mat, en það er bara Klikk góður matur þarna úti, sváfum mikið, gengum mikið, hlógum mikið og skemmtum okkur konunglega, enda var félagsskapurinn ekkert slor :-) Við versluðum ógurlega lítið enda þarf að prútta og var ég hreinlega ekki stemd til að standa í því... þarf að vera í sérstöku skapi til þess, þ.e. full eða eitthvað og það þarf einbeittan drykkjuvilja til að finna á sér þarna úti í hitanum. Og þá er komið að veðraskýrslunni... hitinn skreið örugglega yfir 40 gráðurnar í sólinni yfir h-degið, það var passlegt á morgnanna og um eftirmiðdaginn sem og á kvöldin... svona í kringum 20 stig eða svo... lítill sem enginn raki og þurfti maður að drekka og drekka til að verða ekki örmagna. Gulla Nóa greyið þurfti á vökva að halda og drakk hún svolítið sykurvatn sem og þurrmjólk úr pela enda hafði ég ekki undan að framleiða handa henni... hún var kannski líka ekkert svo mikið svöng greyið, heldur bara þyrst eins og við hin... Staðan núna er þannig að ég er greinilega eitthvað búin að missa mjólkina niður á þessu ferðalagi og er að vinna hana upp á fullu. Gef mér þessa viku til að redda því áður en ég fer að hafa áhyggjur...
Myndir eru
hérAnnars er gott að vera komin heim, Gulla hin fjórfætta er alveg búin að vera í himnaríki síðan við mættum á svæðið og er ástsjúk með meiru :-)
Já... og Gleðilegt sumar allir saman og takk fyrir veturinn!
P.s. Hvað varð um byltinguna sem var að skella á þegar við fórum út á fimmtudaginn...? Við vorum alveg sannfærð um að hún væri afstaðin þegar við komum til baka, en svo virðist hún bara hafa fjarað út...?