Nó tíVíí :-/
Við urðum fyrir því óláni að peran okkar í myndvarpanum (okkar tella) sprakk og það kostar ekkert lítið að fjárfesta í nýrri peru að utan - þessi ljósapera er flokkuð sem lúxusvara og því tvöfaldastt hún í verði við að koma inn fyrir íslenskar dyr. Núna sjáum við fram á að vera búin að kaupa svo oft perur að við hefðum alveg eins getað keypt okkur flatskjá og ef við kaupum enn eina peruna hefðum við alveg eins getað látið hann vera 52ja tomma, eða svo :-/ Svo ef einhver þekkir einhvern sem er að koma frá JúEssEi þá væri ég alveg til í að baka kryddköku fyrir viðkomandi ef hann/hún kippti með sér eins og einni peru í handfarangri ;-)
Kosturinn við þetta er af sjálfsögðu að maður afrekar alveg gífurlega - við erum að dunda okkur við að setja saman nýju eldhúsinnréttinguna, erum búin að henda upp skáp og nýjum vaski á neðra baðið, ég er einni þvottavél frá því að vera búin að þvo ALLT - og það hefur ekki gerst síðan... aldrei bara! Svo þetta er alveg ok og maður sér alveg að þetta sjónvarp/myndvarpi er hinn mesti tímaþjófur og kemur bara í veg fyrir skemmtilegar samræður og klósettþrif :-)
Við GullaNóa fórum af sjálfsögðu niður í bæ í gær og vorum ekki í slæmum félagsskap, en hún Heiða okkar kom með okkur. Við flúðum strax til Hróa en þaðan var gegt útsýni yfir bílinn þegar hann ók fram hjá og af sjálfsögðu leit Róbert beint í augun mín og við það rann ég bara hreinlega til... þessir strákar allir eru ekkert smá... grrrr...!
Aðdáandi númer eitt og eitt og hálft 
Eitt, eitt og hálft og svo hinn helmingurinn af mér, ein og ein fjórði :-)
Annars fór ég aðeins í vinnuna í dag, já í gömlu vinnuna mína til að redda smá og það sem ég var þreytt eftir þennan tvo og hálfan tíma sem ég var þar - það var ógurlega gaman að sjá þessa gömlu vini og ætla ég að fá mér föstudagskaffi með þeim í fyrramálið og klára að þetta dæmi sem ég gat ekki klárað í dag ... huxa sér ... að fara að vinna í fyrramálið eins og bara hinn almúginn... hahha... óskaplega notaleg tilfinning :-)
GullaNóa okkar er í svona fæðuofnæmisrannsókn en við ákváðum að taka þátt í henni þegar ég var komin 12 vikur á leið og hefur verið svolítið fylgst með henni út af því. Fékk ég símtal frá rannsóknaraðilanum um daginn og vildi hún fá fréttir af heilsu barnsins... sem er bara svo glimrandi góð að hún er að fara upp á spítala á morgun og verður hún í samanburðarhópnum á móti börnunum sem eru alltaf veik... við erum svo ógurlega heppin (sjö, níu, þrettán) að hún hefur ekki fengið kvef né marblett, þessi elska - ætli ég fái ekki nýjar tölur á morgun, þ.e. þyngd og hæð. Annars er hún að myndast við að reyna að skríða, farin á fjóra og skakar sér fram og aftur. Hefur samt alveg vit til að liggja bara og spyrna sér áfram og þannig komast að því sem hana langar í það og það skiptið...
Úff, þetta er nú meiri langavitleysan - farin upp í rúm að lesa - en ég er að lesa bókina um hann Jörund Jörundson, betur þekktur sem Jörund Hundadagakonung og þykir mér hann vera kynlegur kvistur - kynlegri en Kvisturinn sjálfur mas :)
Gúten naghten...
