Gleðilegt sumar, elskurnar mínar og takk fyrir veturinn - hann var harður, kaldur og reyndi á, en nú er bjart framundan og vorið komið ;-) Daman okkar farin að telja upp á tveim, talar alveg heilmikið og sum orð skilur maður, syngur, dansar og það er ekki annað hægt en að elska lífið þegar maður er umvafin fólkinu sínu sem manni þykir svo ógurlega vænt um. Ástæða þess að ég er svona óvenju væmin er að ég er að sjá á eftir frumburðinum til Svínaflensulandsins Bandaríkjanna með pabbsa sínum. Bjössi bauð Alla með sér í skemmtiferð til NY og ætla þeir að skella sér á tónleika með uppáhalds hljómsveitinni sinni Opeth og verður væntanlega ógurlega gaman hjá þeim - vildi bara óska að ég væri að fara með! Við fórum og skiptum gjaldeyri í gær, erum að pakka og skoða veðurspána í Stóra Eplinu - spenningurinn er mikill (hjá mér sérstaklega) og er svona eins og ég sé að kveðja barnið í fyrsta sinn. Þessi svínaflensa vekur svolítinn ugg hjá mömmuhjartanu í mér, en við töluðum við lækninn okkar í gær og fékk Alli flensumeðal til að láta honum líða betur EF hann fær þessa blessuðu flensu, þeir feðgar dæla bara í sig lyfinu og lenda í sóttkví við heimkomu EF þeir skyldu svo ólíklega smitast... sem gerist vonandi ekki (7, 9, 13... bánk á við, á einni löpp, með 17.júní fána í hendinni...)
Annars er lífið bara dásamlegt - ég er í prófatörn í skólanum sem þýðir að þetta er að verða búið hjá mér og þá er bara útskriftin eftir í lok maí... hlakkidýhlakk...
Hér er svo eitt tóndæmi fyrir ykkur svo þið sjáið hvaða eyrnaveislu strákarnir mínir eiga eftir að njóta:
Daman litla alveg að gera út af við okkur í krúttlegheitum og öðrum skemmtilegheitum, alla morgna vaknar hún með bros á vör, knúsar okkur hægri vinstri og spjallar eins og hún eigi lífið að leysa. Hún er hroðalega hrifin af dýrum og er Gulla hin ferfætta í miklu uppáhaldi, en Gullan hin tvífætta er hætt að týna af henni hárin og er farin að strjúka henni og faðma við hvert tækifæri :-) Fugla elskar þetta barn þó mest af öllu í heiminum og sturlast hún af gleði ef hún sér þá, hvort sem við erum í gönguferð eða hvað. Um daginn var í fréttunum umfjöllun um bréfdúfur, veit ekki hvort þið munið eftir þessu - en barnið gjörsamlega trylltist af hamingju, gargaði og hló að sjónvarpinu :-) Frekar fyndið þar sem við erum ekkert sérstakt fuglafólk, þannig séð. Daman er þó farin að taka þetta aðeins of alvarlega, því við komum ekki með nokkru móti í hana sítrónukjúkling í gær, þótt hann væri dulbúinn sem hrísgrjón og hvítlauksbrauð :-(
Við héldum austur þessa páska í afslöppun og prófalestur - það er bara ógurlega notalegt að vera í þögninni og kósýlegheitum, er meira að segja búin að grafa upp hvar við komumst í krækling! Svo það er bara gleði og hamingja hér :-)
Daman er farin að tala smá, syngur mikið og gengur um eins og enginn c morgundagurinn. Hún er þó að verða assgoti ákveðin (lesist: frek) og fer yfirleitt sínu fram, þessi elska. Hún setur upp óviðjananlega fyndinn svip þegar hún er að þykjast vera feimin eða þegar við hvessum okkur á hana og hvernig er þá hægt að vera reiður þegar snúllan er svona sæt?
Við vorum svo heppin að fá tvö risapáskaegg og erum búin að opna eitt og höfum því nægan tíma til að narta og borða það, ákváðum að eiða ekki einum degi í að óverdósa á tveim eggjum - af hverju að bíða með að borða eitthvað gúmmulaði þegar hægt er að eta það strax?
Daman komst í hraunmylsnu í morgun og því ekki að fá sér solleis gúmmelaði í morgunmat?
