Áðan barst mér heillaskeyti, sem er varla í frásögur færandi nema fyrir þær sakir að það var frá pabba (Hilmari). Ég vissi ekki alveg hvaðan á mig stóð veðrið, því á síðasta ári klúðruðum við Alli afmælinu hans svo hægri vinstri að það hálfa væri helmingi meira en nóg. Við gáfum honum flotta bók í mars, því ég hélt að þá ætti hann stórafmæli. Hann var ekki heima þegar við fórum með pakkann til hans svo við skildum hann bara eftir. Stuttu seinna hringdi ég heim til hans og hóf að kyrja afmælissönginn.... hann varð svolítið vandræðalegur og tjáði mér að hann hefði ekkert orðið sextugur.. ég hélt að það væri í lagi, en þá sagði hann mér að hann ætti afmæli í október... það var erfitt að klóra sig út úr þessu klúðri og ég viðurkennndi bara allt fyrir honum... ég hafði ekki hugmynd um hvenær hann ætti afmæli. Hann virtist hafa fyrirgefið mér... þangað til í kvöld...ég nefnilega gleymdi svo afmælinu í október... of kors... hann sendi mér heillaóskir í tilefni þrítugsafmælisins ... veit ekki alveg hvort hann er með svona svartan húmor eins og dóttir hans, vona það. Kannksi er gullfiskaminnið í genunum? Því afi hringdi áðan til að óska mér til hamingju með daginn... þá var ég alveg eins og ég veit ekki hvað... gadem.. þetta liggur í genunum, semsagt ;-/ Eníveis... ég er svolítið hissa á að engin skyldi standa meira í hárinu á mér fyrir að vera svona mikil tík við eldri borgara.. hélt að ég fengi meiri viðbrögð ;-(

Leikur dagsins fór mjög mjög vel... fjörtíumarkamunur er ekki svo slæmt, bara að þetta stígi strákunum ekki til höfuðs. Vonandi gengur þetta bara vel og eitt er víst.. þeir in ár preirs ;-/ Ekki satt???